Cechy charakteryzujące przykładnego menedżera
W codziennej pracy szukając orientacji etycznej, środowisko menedżerów znajdowało analogie pomiędzy swym położeniem a sytuacją „wolnych profesji” — lekarzy i prawników. Stąd często zachowania menedżerskie są wzorowane na etyce lekarskiej czy etyce zawodów prawniczych.
Oczywiście każdy z menedżerów powinien charakteryzować się należytym przygotowaniem zawodowym, odpowiednio długą praktyką, umiejętnością podejmowania decyzji i kalkulowania ryzyka. Jednak spełnienie wszystkich tych wymogów przez jednego człowieka nie zawsze przychodzi łatwo.
Podejmowanie trafnych decyzji jest szczególnie trudne w wielkich przedsiębiorstwach, gdzie menedżer staje przed coraz większymi barierami informacyjnymi. Nie sposób jednemu człowiekowi decydować w zawiłych aspektach technologicznych produkcji, jak i na przykład zagadnieniach prawnych i politycznych relacjach pomiędzy przedsiębiorstwem a jego bliższym i dalszym otoczeniem.
Ostateczne cele menedżer powinien więc osiągać możliwie najbardziej wykorzystując swe umiejętności organizacyjne, które pozwolą mu skutecznie kierować współpracownikami. „Zarządzający powinien w taki sposób wyznaczać zadania poszczególnym pracownikom i ich grupom, by dzięki możliwie najpełniejszemu spożytkowaniu ich wiedzy, zawodowych kompetencji, indywidualnej inicjatywy i motywacji zadania były wykonane jak najefektywniej. Zasadnicza idea polega na swoistym podziale odpowiedzialności: zarządzający, pozostawiając podwładnym w pewnym sensie swobodę działania, oczekuje od nich odpowiedzialnego wypełniania zadań cząstkowych”20.
Tak więc współczesny menedżer nie obędzie się bez umiejętności sprawnego współdziałania w ramach zespołu oraz bez zręczności łatwego nawiązywania kontaktów z podwładnymi.
Bardzo ważne jest także wszelkie działanie ze strony lidera, mające na celu wzmacnianie lojalności pracowników w ich wzajemnych relacjach jak i w stosunku do całości przedsiębiorstwa.
Bardzo ważne jest także dostrzeganie indywidualnych zalet każdego z pracowników i dbałość o to by podnosili swe umiejętności dla dobra całego przedsiębiorstwa. Kształtowanie odpowiedniej polityki kadrowej jest jednym z ważniejszych narzędzi współczesnego zarządzania. Przyczynia się ono do wytworzenia w przedsiębiorstwie odpowiedniej atmosfery, nacechowanej wzajemnym zrozumieniem i zaufaniem.
Kolejną cechą, która powinna cechować przykładnego menedżera jest umiejętność szybkiego podejmowania decyzji. Pomimo wszelkich trudności i szumu informacyjnego a czasami wręcz braku wystarczających wiadomości menedżer nie powinien bać się rozstrzygnięć. Musi wręcz w tym względzie wykazywać pewną odwagę, zarówno co do samej decyzji jak i do przyszłych konsekwencji. Istotną rolę odgrywa także czas podejmowania decyzji i perspektywa czasowa. Dobry menedżer nie będzie narażał długofalowych interesów przedsiębiorstwa na zbyt poważne ryzyko dla doraźnych zysków.
Zachowanie dalekowzroczności jest ważne także wszędzie tam, gdzie dochodzi do styku pomiędzy gospodarką a polityką. „Menedżer dysponuje różnego rodzaju możliwościami oddziaływania na innych, które mają swój walor w politycznej grze o władzę i jej utrzymanie. Politycy mogą przy tym kusić menedżera perspektywami różnego rodzaju „ułatwień”: publicznych zamówień, subwencji, „gwarancji rządowych”, pomocy w docieraniu do obcych rynków itd. Niektóre z ofert składanych przez polityków mogą przekroczyć granice legalności. W tych wszystkich przypadkach pokusę korupcji powinien przezwyciężyć również wzgląd na długofalowy interes przedsiębiorstwa: korupcyjne powiązania gospodarki i polityki ostatecznie psują i jedną, i drugą dziedzinę życia społecznego i w rezultacie à la longue przynoszą korumpowanym i korumpującym straty”21.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.