Historia etyki
U podstaw etyki leżą zwyczaje moralne, które powstawały prawdopodobnie z chwilą tworzenia się społeczności ludzkich. Zwyczaje takie z czasem stawały się wspólne dla coraz szerszych grup. W ten sposób powstawały normy. Nieprzestrzeganie norm było z czasem karane. W ten sposób zrodziło się prawo. Kodeksy etyczne istniały pierwotnie w formie nie zapisanej, co nie zmieniało faktu, iż obligowały do określonego w nich zachowania. Pierwszą istotną zapisaną księgą praw i obowiązków był kodeks Hammurabiego.
W miarę upływu czasu ukonstytuował się ład etyczny, którego normy i reguły stały się punktem wyjścia dla rozważań filozoficznych, które z kolei zrodziły traktaty filozoficzne. Prekursorem etyki jest Sokrates (469 - 399 p.n.e.), on to bowiem postawił w centrum zainteresowań człowieka. Uczniem Sokratesa był Platon, który z kolei był nauczycielem Arystotelesa (384 - 322 p.n.e.) — „ojca” etyki. To właśnie Arystoteles wprowadził pojęcie etyki i podniósł ją do rangi niezależnej dziedziny filozofii.
Choć etyka europejska wywodzi się, jak to z powyższego wynika, z filozofii starożytnej Grecji i Rzymu, korzenie etyki widoczne już są konfucjanizmie i buddyzmie. Ideologie te wskazywały pewne zachowania, powiedzielibyśmy normy etyczne, którymi powinien kierować się człowiek. Stąd wzięło się określenie „filozofia moralna”, które przylgnęło do obu tych ideologii. Filozofia chińska postrzega człowieka jako jednostkę (temu podejściu odpowiada taoizm) i jako członka społeczeństwa, w którym żyje (czemu odpowiada konfucjanizm). Jako jednostka (taoista) ma on nieograniczoną wolność, jednak ponieważ żyje „tu i teraz”, w określonej zbiorowości, która kieruje się określonymi zasadami i normami, musi tych norm przestrzegać (jest jednocześnie konfucjanistą).
Powstanie i rozwój chrześcijaństwa spowodowały rozkwit etyki. Kościoły chrześcijańskie w centrum uwagi postawiły problem sprawiedliwości. Zysk uznawano wówczas jako coś złego, podobnie bogactwo. Zwracano uwagę na konieczność zaspokojenia podstawowych potrzeb ludzkich, i tylko w tym zakresie postrzegano ówczesne przedsiębiorstwa za pożyteczne i potrzebne. Stanowisko w tej sprawie zmienił dopiero w XV wieku protestantyzm. Nie potępia się już w nim zysku, jednak pod warunkiem prowadzenia ascetycznego stylu życia. Wiąże się to z zaspokojeniem pierwszych potrzeb.
Obecnie dyskusje etyczne prowadzone są w następujących obszarach:
Ustalenie ogólnych zasad, co jest jednak o tyle niebezpieczne, że pod zbyt abstrakcyjnymi zasadami można przemycić pewne zgoła nie etyczne cele.
Zapewnienie przez państwo warunków do uczciwej konkurencji. Działanie zgodne z etyką może się bowiem przyczynić do niepowodzenia firmy w walce z konkurentem nie stosującym się do zasad etycznych.
Umiędzynarodowienie i globalizacji rozwiązań etycznych, np. ochrona środowiska.
Przekonanie firm, że obecnie kryterium jest optymalizacja, a nie maksymalizacja zysku.
Obecnie etyka coraz bardziej nabiera na wartości, a to za sprawą osiągnięcia zaspokojenia pierwszych potrzeb.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.